1 maart 2025… 15 jaar zelfstandig. Een mijlpaal. Maar het voelt niet zo. Dat is een erg onbevredigend gevoel, kan ik je zeggen. Edwin weet het al langer, maar heeft denk ik besloten om er maar even niks meer over te zeggen.

Er knaagt iets van binnen. Ik word niet meer zo blij als voorheen toen ik mijn camera oppakte. Er kriebelt niks meer. Ik denk dat ik eerlijk tegen mezelf moet zijn. De fotografie brengt me niet meer wat het ooit deed. Hoe kan dat nou? Dit was toch wat ik al vanaf mijn dertiende wilde doen? En iedereen vindt het toch zo’n gaaf beroep?

Ik denk terug aan hoe ik ooit begon. Elke keer als ik de camera in mijn hand had, werd ik blij. Ik kon niet wachten om de gemaakte foto’s te bewerken en kreeg buikpijn van spanning als ik de opdracht naar mijn klant doorstuurde. Een beetje bloed, heel veel zweet en heel veel tranen. Want dat is wat passie met je doet. Je wilt het maximale uit jezelf halen, en dan wordt alles een beetje spannender en mooier.

Ik ben tot de conclusie gekomen dat die tijd echt voorbij is. Ik voel die passie niet meer. Dat is lastig, want ik wil niks weggooien — en zo voelt het toch als je stopt met je passie. Vanuit die gedachte ben ik lang, heel lang gaan graven. Wat is het waar ik zo van baal? Waarom voel ik geen passie meer voor wat ik doe? Gelukkig heb ik het antwoord gevonden: ik vind dat de ontwikkeling die het vak doormaakt, er een is die niet bij mij past. Photoshop lijkt belangrijker te worden dan de foto. Het perfecte plaatje is belangrijker dan de werkelijkheid. De fotograaf wordt bijna een identiteit, en de foto’s zelf lijken minder belangrijk. Veel nieuwe fotografen, maar beeldmateriaal wordt over niet al te lange tijd geautomatiseerd gemaakt. De vraag naar beeld neemt toe, maar de waarde ervan neemt af. Alles kan in- en uit een foto worden ge-edit met één klik op de knop. Skills verwateren en worden overgenomen door programma’s als Photoshop en zelfs in Lightroom. Ik zie kinderen van 5, 6 jaar gephotoshopt worden. Ik zie zwangere vrouwen die zo glad geshopt zijn dat een babyhuidje er jaloers op zou zijn.

De jas past niet meer. Om deze reden heb ik besloten om het vak fotografie voor 90% naast me neer te leggen. Mijn fantastische, fijne studio staat te huur, spullen worden verkocht, en ik ga me verdiepen in iets anders.

In de komende 12 maanden ga ik me verder verdiepen in Chinese gezichtsanalyse. Ik ben hier de afgelopen 5 jaar al mee bezig geweest, maar na de constatering dat de huidige fotografie niet meer bij mij past, heb ik besloten om het Master Programme Facial Reading in Chinese Medicine te gaan doen. Een fascinerende wereld waar ik weer heel blij van word. Een wereld waarvan ik vind dat iedereen deze zou moeten kennen, kunnen en ervan zou moeten weten. Facial Reading Chinese Medicine is een eeuwenoude techniek om je gezondheid, levenspad en karakter te leren kennen en ontwikkelen. Ik hoop dat ik veel mensen hiermee kan bereiken. De manier voor mij om dit te doen, is middels het maken van een portret — maar dan op mijn manier. Zonder Photoshop, zonder glamour. Gewoon een prachtig, oprecht portret van de persoon die voor mij zit.

Ik heb een aantal mensen op deze manier geportretteerd en de daarbij horende gezichtsanalyse gegeven. Wat een heerlijk gevoel om weer vuur te voelen!

---

Ik kijk er ontzettend naar uit om mijn kennis over Facial Reading in Chinese Medicine verder te ontwikkelen, en nóg meer naar het maken van oprechte, persoonlijke en diepgaande portretten. Dit alles zal plaatsvinden in mijn kleinere studio aan huis, waar ik in alle rust, met warmte, tijd en aandacht portretten maak die van grote waarde zijn voor de ontvanger.

Zoals een van mijn klanten zei, die een True You Portrait heeft ontvangen:

“Ik was overdonderd… Allereerst door hoe mooi de foto is, maar vooral ook door hoe raak Saskia mijn karakteristieken en eigenheid heeft getroffen. Zó’n bijzonder en waardevol cadeau; ik koester het.”

Ik hoop er nog velen te mogen maken.

Ben je nieuwsgierig geworden? Neem dan een kijkje op mijn website: www.trueyouportrait.nl.

Ik dank iedereen met wie ik de afgelopen 15 jaar heb mogen samenwerken. Van congressen tot woningfotografie, van bruiloften tot begrafenissen — ik heb het allemaal mogen doen. Het zal even wennen zijn om een andere weg in te slaan, maar het voelt goed. En dát gevoel heeft me altijd het verste gebracht.

Ik heb nog een paar opdrachten staan, maar vanaf 1 juli zal ik alle fotografie buiten mijn Face Reading om achter me laten. Mijn website Saskia Zeller Photography & Art zal dan offline gaan.

Lieve groet

Saskia Zeller

ENGLISH VERSION

English Translation

March 1st, 2025… 15 years self-employed.
A milestone. But it doesn’t feel like one. And let me tell you, that’s a very unsettling feeling. Edwin has known this for a while, but I think he’s decided not to bring it up anymore.

Something is gnawing at me from the inside. I no longer feel that spark when I pick up my camera. There’s no excitement anymore. I think I need to be honest with myself: photography no longer brings me what it once did.
How is that even possible? Wasn’t this what I wanted to do since I was thirteen? And isn’t everyone always saying what a cool job it is?

I think back to how it all started. Every time I held my camera, I felt pure joy. I couldn’t wait to edit the photos I’d taken, and I’d get butterflies in my stomach just before sending the final results to my client. A bit of blood, a lot of sweat, and many tears — because that’s what passion does to you. You want to give your absolute best, and that makes everything more intense and more beautiful.

But I’ve come to the conclusion that those days are truly behind me. I no longer feel that passion.
And that’s hard, because I don’t want to throw it all away — but that’s exactly what it feels like when you give up on your passion.

From that point, I started digging. Deep. What is it that’s bothering me so much? Why don’t I feel passionate about my work anymore?

Luckily, I found the answer:
I realized that the way the photography industry is evolving no longer suits me. Photoshop seems more important than the actual photo. The perfect image is more important than reality. The photographer has become a sort of persona, and the photos themselves feel secondary.
The demand for images is growing, but their value is declining. Everything can be edited or removed from a photo with a single click. Real skill is fading and being replaced by software.

I see children as young as five or six being Photoshopped. I see pregnant women edited so heavily their skin looks smoother than a newborn’s. The jacket simply doesn’t fit anymore.

And so, I’ve decided to let go of photography — 90% of it, at least.
My wonderful studio is now for rent, equipment is being sold, and I’m diving into something new.

Over the next 12 months, I’ll be furthering my studies in Chinese Facial Reading. I’ve been exploring this field for the past five years, and after realizing that today’s photography world no longer resonates with me, I’ve decided to start the Master Program in Facial Reading in Chinese Medicine.
It’s a fascinating world that brings me joy again — a world I believe everyone should know about and experience.

Chinese Facial Reading is an ancient technique that reveals your health, life path, and character. I hope to reach and help many people with this knowledge. My way of doing that is through portraits — but in my own way. No Photoshop, no glamour. Just a pure, honest image of the person sitting in front of me.

I’ve already created a few portraits like this and combined them with a personal face reading.
And let me tell you: it feels incredible to feel that fire again.

I’m truly excited to keep expanding my knowledge of Facial Reading in Chinese Medicine, and even more so to create authentic, personal, and deeply meaningful portraits.

All of this will take place in my smaller home studio, where I work in an intimate setting — with warmth, time, and full attention — creating portraits that are of great value to the person receiving them.

As one of my clients who received a True You Portrait shared:

“I was overwhelmed… First by how beautiful the photo was, but even more so by how accurately Saskia captured my traits and essence. Such a special and meaningful gift — I truly treasure it.”

I hope to create many more like this.

Curious? Have a look at my website: www.trueyouportrait.nl.

I’d like to thank everyone I’ve had the pleasure of working with over the past 15 years — from conferences to real estate photography, from weddings to funerals. I’ve done it all.
It will take some getting used to, stepping onto a new path, but it feels right. And that feeling has always led me the farthest.

I still have a few assignments to finish, but starting July 1st, I’ll be stepping away from all photography work — except for what relates to Facial Reading. My website Saskia Zeller Photography & Art will go offline at that time.

Thank you and I hope to see you soon again