Ik hou van klassieke portretten. Gewoon om de eenvoud. Het enige waar je aandacht naar uitgaat is degene dit voor de camera staat. Geen opsmuk, alleen maar puur mens op de foto. Dit was een fotosessie waarvan de ouders uiteindelijk één portret zouden uitkiezen en aan de muur zouden hangen. Een persoonlijk portret is opzoek gaan naar de persoonlijkheid en dat zo echt mogelijk op de foto te krijgen. Er gaat altijd een heel traject aan vooraf voordat iemand zich opstelt. Niet omdat hij of zij dat niet wil, maar gewoon omdat de meeste mensen portret fotografie eng vinden. Neline is dit jaar al een paar keer voor mijn camera geweest oa als bruid, dus dat enge viel in dit geval gelukkig mee.